نمیدانی قهرت چه میکند....

                ذهنم را  فلج میکندوقتی میخوانمت و تو نمیگویی جانم؟

دل مرا شکستند...

وگفتند کار خداست...

مانده ام مگه خدای من!!!!

خدای اهنها نبود؟؟؟؟

خواب هایم بوی تن تو را میدهند...

نکند ان دورتر ها ...

نیمه شب ....

در اغوشم میگیری؟؟؟؟؟

دلم میخواهد کاغذی بردارم بچسبانم روی دیوارهای شهر

رویش بنویسم:عشق من سالهاست که از خانه بیرون رفته است

و هنوز برنگشته است اگر پیدایش کسی پیدایش کرد باشد برای خودش

او از اول هم مال من نبود...

اینجا هر ارزویی که کنم میرود...

حیرانم...

ارزویت کنم یا نه؟!؟!؟!

بعضی وقتا یه چیزایی میبینی

دوست داری اشک بریزی...

داد بزنی...

اعتراض کنی

حرف بزنی

ولی نمیشه

باس خفه شد

بغض کرد

و

لبخند زد...

خیالت هنوز بامنه

صدایت در گوشم زمزمه میشودونگاهت در ذهن مجسم

ولی من تو را میخواهم...

نه خیالت را...

عاشق جمله هایم که وقتی میخونی یه نفس عمیق پشتش میکشی

وتو یک ثانیه یه دنیا خاطره میاد جلو چشات

به چشم هایت بگو ...

انقدر برای دلم .......

رجز نخوانند...

من اهل جنگ نیستم....

شاعرم!

خیلی که بخواهم گرد وخاک کنم

شهری مینویسم

انوقت اگر توانستی...

مرا در اغوش نگیر....

بایدکسی را پیدا کنم

دوستم داشته باشد

انقدر که یکی از این شبهای لعنتی

آغوشش رابرای من ویک دنیا خستگی بگشاید

هیچ نگوید...

هیچ نپرسد...

دوست داشتن به حرف نیست….!!
به وقتیه که برات میذاره،
به ارزشیه که برات قائل میشه،
به دلگرمیه که بهت میده،
اما وقتی طرفت همش نیست!!
وقتی تو توی لحظه لحظه زندگیت تنهایی..
این دوست داشتن نیست!!
“دوست داشتن”این نیست که جاخالی هاشون رو باتو پر کنند! اینه که بخاطرتو…” جاخالی کنند”.!!!

حافظه ی آدمهای غمگین قویست

می دانند کجای آن روز مردند….

فریاد زدم دوستت دارم صدایم را نشنیدی!

اعتراف کردم که عاشقم ، جرم مرا باور نکردی!

گفتم بدون تو میمیرم ، لبخندی تلخ زدی !

از دلتنگی ات اشک ریختم ، چشمهای خیسم را ندیدی!

چگونه بگشویم که دوستت دارم تا تو نیز در جواب بگویی که من هم همینطور!

چگونه بگویم که بی تو این زندگی برایم عذاب است ، تا تو نیز مرا درک کنی!

صدای فریادم را همه شنیدند  جز او که باید میشنید!

اشکهایم را همه دیدند!

آشیانه ای که در قلبت ساخته ام تبدیل به قفسی شده که تا آخر در اینجا گرفتارم!

گرفتار عشقی که باور ندارد مرا ،

فکر میکند که این عشق مثل عشقهای دیگر این زمانه خیالیست ، حرفهای من بیچاره دروغین است!

حالا دیگر آموخته ام که کلام دوستت دارم را بر زبان نیاورم ، دیگر اشک نریزم و  درون خودم بسوزم !

اگر دلتنگت شدم با تنهایی درد دل کنم و اگر مردم نگویم که از عشق تو مردم !

اما رفتنم محال است ، عشق که آمد ، دیگر رفتنی نیست ، جنون که آمد ، عقل در زندگی حاکم نیست!

آنقدر به پایت مینشینم تا بسوزم، تا ابد به عشقت زندگی میکنم تا بمیرم !

گرچه شاید مرا به فراموشی بسپاری ، اما عشق برای من با ارزش و فراموش نشدنیست است!

هوا سرد شده …
نه ! نه …
هوای من سرد شده …
حتی گرفتن فنجان قهوه هم ، دردی را دوا نمی کند …
گرمای وجودت را می خواهم …
چرا صندلی رو به رو خالی ست ؟

شنیده ام
موی بلند
زنان عاشق را زیباتر می کند
برای همین است
موهایم را کوتاه کرده ام
این وصله ها
به آغوش تنهایی من نمی چسبد...

زن دوست داشتن ِ نصفه و نیمه نمی فهمد
یک زن را
یا باید پرستید
یا به حال خود رها کرد …
خاکستری ، فرسوده اش می کند
افسرده اش می کند …
بیشتر از نبودنت …
بیشتر از سیاه مطلق …